Nα επικοινωνούμε...
Kαλή σου μέρα! Σήμερα από την ώρα που σηκώθηκα, μ΄έχει πιάσει μια γκρίνια άνευ προηγουμένου! Θα γκρινιάξω λοιπόν λίγο και σε σένα κι αν έχεις λίγο υπομονή θα μ' ακούσεις...Ολα μου πάνε στραβά από το πρωί και τίποτα δεν γίνεται σωστά. Μου λες σε παρακαλώ γιατί όλα συμβαίνουν σε μένα? Τι αμαρτίες πληρώνω? Τ' ακούς κι εσύ και χωρίς να φταις κι όλας...Αλλά γι αυτό είναι οι φίλοι έτσι δεν είναι? Για να ακουμπάς στην πλάτη τους ένα κομματάκι από τα προβλήματά σου, για να ακούς και καμμιά συμβουλή, για να σου βάζουν και τις φωνές όταν το παρακάνεις γενικά...Μη μου πεις τώρα ότι δεν έχεις φίλους, ότι δεν πρέπει να δειχνουμε εμπιστοσύνη σε κανένα, ότι η φιλία είναι ένα άκομα από τα ιδεώδη που αλλοτιώθηκε μέσα στο σύγχρονο τρόπο ζωής...Πες μου καλύτερα ότι φοβάσαι και θα σε καταλάβω. Ότι φοβάσαι να εκθέσεις την ψυχούλα σου στα μάτια του καθενός, φοβάσαι να δώσεις αφορμές για να σε σχολιάζουν πίσω από την πλάτη σου...κι έτσι δεν μιλάς, δεν γκρινιάζεις, τα κρατάς όλα μέσα σου και δεν ρισκάρεις κιόλας...Εγώ λέω να ρισκάρω λίγο! Κάπου διάβασα λοιπόν ότι οι μεγαλύτερες χαρές και τα μεγαλύτερα επιτεύγματα έρχονται με το ρίσκο συναισθηματικό ή οικονομικό...και το να έχεις φίλους είναι ένα "κεφάλαιο" που μπορείς να το εισπράξεις χωρίς να δώσεις έναντι ούτε ένα ευρώ! Ίσως λίγα λεπτά την ημέρα από το χρόνο σου όμως κι όχι από την τσέπη σου. Θα μου πεις τώρα " κι εσένα τι σε νοιάζει δηλαδή αν εγω έχω φίλους και παρέες?" Με νοιάζει και πολύ μάλιστα, γιατί αν εσύ έχεις κοντά σου ανθρώπους στους οποίους μπορείς να ξεδιπλώνεις τις σκέψεις σου, θα επικοινωνείς καλύτερα και μ' εμένα! Κι ας μη σε ξέρω καν! Μπορεί να είμαι η υπάλληλος στην εφορία, μπορεί να είμαι ένας δύσκολος πελάτης στη δουλειά σου, να είμαι η κοπέλα στο τηλέφωνο όταν ζητάς να μιλήσεις στον κύριο διευθυντή! Με νοιάζει γιατί δεν θέλω να φοβάσαι να μου πεις το πρόβλημά σου, θέλω να μην φοβασαι να μου γκρινιάξεις και λίγο αν χρειαστεί...Με νοιάζει γιατί, ακόμα κι αν δεν είμαστε οι καλύτεροι φίλοι, θέλω να μπορούμε τουλάχιστον να επικοινωνούμε...